Here comes the contract.
Things are coming closer and closer.
Let's see what will come.
All documents are ready.
Only the sign that I need to sign.
I wish it is the coming of the good news.
The new good things in my life.
But knowing that the loneliness will come.
I still don't know 'what' am I looking for.
No one wins every game in life.
I know, I know.
We all needs love.
We all needs acceptance.
We all needs friends.
We all needs someone to stay aside.
We all needs some shoulders to cry on.
ข้างนอกฝนพรำ
และฉันยังฝันถึงอนาคต
ดูเหมือนเลือนลางแต่ชัดเจน
ดูเหมือนจับต้องได้ แต่ไม่อาจคาดหวัง
ความเหงารอเราอยู่บนทางเบื้องหน้า
บนหนทางที่เหมือนจะเดินเคียงคู่กัน
แต่ฉันรู้ .. ความอ้างว้างโดดเดี่ยวแค่หลบหน้าพักร้อน
สุดท้าย จะมีเพียงก้าวย่างไปอย่างลำพังบนทางที่โดดเดี่ยว
บัลเล่ต์ ... เรารู้จักมันมาราว 21 ปี
21 ปีผ่านมาแล้วที่เราเห็นตัวเองเต้นอยู่ในห้องกระจก
เรารู้จักมันมานานเกือบเท่ากับชีวิตเราเลยทีเดียว
และสัดส่วนระหว่างชีวิตเรา กับชีวิตการเต้นของเรา
มันก็จะใกล้เคียงกันมากขึ้นทุกทีๆ
จนในที่สุด มันก็จะน้อยลงจนไม่มีนัยสำคัญอีกต่อไป
ชีวิตเรา กับชีวิตการเต้นของเราจะแนบกันสนิทกันที
และแน่นอน เรารู้จักตัวเราก่อน
เรามีการเต้นมาก่อนที่จะมีสิ่งอื่น
เราจะแคร์อะไรกับความเหงาที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล่ะ
อย่าได้แคร์ อย่าได้แคร์
My life is moving on.
But I'm not sure about my feeling, about my heart.
After signing the contract, My life will be bound.
Bound by the company, and blinded by love.
I can't run away from it. I have to face it.
..ON MY OWN..
Love has no mercy for the one who loves.
It's always like this.
Keep asking yourself.. why do I dance?
เท่าที่ได้มานี้มันก็เกินพอแล้วล่ะ
ใครจะคิดจะฝันล่ะว่าในที่สุดเธอก็ได้ไป ไปด้วยกันกับเรา
โชคชะตาเล่นตลกเสมอ
ทางเส้นนี้ ... สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา ... มันเหลือเชื่อ
เหลือเชื่อจริงๆ
เพียงแค่นี้ก็คงจะพอแล้ว
ได้คืบ อย่าเอาศอก
พอใจในสิ่งที่ตนมี
then .. DANCE
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น