Yoga and dance - beyond physical aspect

Dance and yogasanas share so many thing in common. Both use a body as a tool to achieve its goal. And on the way to their goals, both dancers and yogis need to strengthen, stretch and relax their and bodies and minds. Today, practicing yoga, especially the practice of asanas and some basic pranayamas, become more and more popular among professional dancers. This is because most of them have found out by themselves that yoga is a very good somatic supplementary to their training. While some of them found that yoga have benefits on them beyond physical level.

The benefits of yoga on the professional dancers are clearly seen. The benefit that is the most significantly seen is the physical one. The stretching and strengthening in a gentle way of yogasanas help dancers in expanding their capacities, extending their physical limitations, with least chance to get injured.

Yogasanas tone their body muscles, especially the core muscles – abdominal muscles and back muscles, which are very important in every kind of dances; the hip and the turnout muscles, which are very important for ballet dancers; and the leg muscles, which are essential for all dancers. In the same time, asanas tone other muscles which are rarely used among many kinds of dances i.e. upper-body muscles, arms muscles, neck muscles; hence, their strength of their body muscles are built in a balancing way. In terms of flexibility, by practicing yogasanas properly with breathe, their flexibilities incredibly increase with no injuries. Yogasanas also help stretching many parts of the body which are stiff because of the style of dance. For example, ballet dancers have very strong ankles, but the outside parts of their ankles have no flexibilities and injuries such as sprain or twisted ankles can happen easily. Sitting in some asanas such as Padhamasan are very hard for them but it is good for stretching that part.

Besides, . in the case of those dancers who get injured because of their dancing habit turn to yoga to re-align themselves before going back to dance after the injuries. These habits are often built up from poor training and they are very hard to get rid of. While doing yoga asanas slowly and smoothly with more awareness provides a good opportunity for the dancers to retrain their muscles memory.

In addition, by practicing yoga regularly or adopting yogic life style, the overall health of the dancers also improve; circulation of blood improves, lung capacity increases, stamina increases etc. Also, the yogic diet also keeps them in shape in a healthy way.

One significant part of doing yoga asanas is breathing. The dancers who practice yogasanas regularly automatically adopt the way of breathing for yoga in their dances too. This is because they found that breathing helps relaxing mind and irrelevent muscles. This helps they be able to perform so many dance techniques better; more stable, and with more confidence.

For example, in the movement called PIROUTTE or turning on one leg, one needs concentration, balance, and strength in the muscle to hold the position while turning. In the same time, relaxation is also needed in order to allow the body to turn like a top. If a dancer holds the body too tightly and does not know how to relax, one will perform the PIROUTTE poorly. However, to be relaxed in this movement is difficult because people have tendency to scare while balancing of the tip-toes of one leg and do the spinning; hence, the tension naturally comes. But the practicing of yoga which movements and breathing are bined together, the dancer can automatically adapt the breathing technique to keep relaxing while still holding the muscles being used in performing the movements.

Another example is the classical pose called PANCHE in ARABESQUE – the dancer lift one leg to the back as high as possible. It needs dancers’ flexibility, for lifting the leg high; strength of back and legs muscles, for keeping the position; and concentration for balancing. Because of its difficulty, the unnecessary muscles are often tensed. And the dancer tends to hold the breathe and cause unsteadiness. But if the dancer applies the quality of doing asanas – steady and comfortable, one will feel more relaxing, more comfortable and calmer.

Naturally, when performing on the stage, almost every dancer feels stress in various levels. This natural tension leads to the poor performance. But dancers who practice yoga will know that controlling their breathes will calm their minds and get rid of those unnecessary tension. There are so many tricks that being used among dancers to cope with such stage jitters, but the yogi-dancer will eventually realize that the “MEDITATION through DANCE” is one of the best. So they used their movements along with their breathes to relax their minds and bodies. They dance and meditate in the same time. Their stage performances turn to be the tools to relaxation. Their minds remain calm from the beginning till the end.

Their stage performances will aesthetically improved. By remaining relax, body and mind are able to be connected because he/she does not have anything to worry. They only let the dance pass through themselves to the audience. Then, there are no more dancers, but only breathe and the movements. The audience will not see the dancer but the only the energy that is flowing and combining together to create a dance. Then, it seems like the dancer and the dance become one. To reach this stage, the dancers’ minds must be relaxed and opened enough to let the energy inside them explode through their dance, and their technique, strength and flexibility must be good enough to let the enormous energy flow through their movements. And it is yoga which helps dancers in every aspect.

Finally, it can be said that ‘breathe creates movements’. Their dance will not mere dance, but a speech of some higher energy that dancing through the dancer’s body. This is what yoga benefits on dancers and their dances beyond physical level. This is how yoga brings dancers to the higher stage of minds, and reach their full potential as a human being through dance.

มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหลายอย่างทีเดียว
การไปมหาสารคามคือจุดเปลี่ยนสำคัญของชีวิต
เมื่อเราบอกตัวเองว่า เราเบื่อแล้ววงการนี้
ฟังอาจารย์ประมวลพูดในจังหวะนั้น เราก็ตัดสินใจไปอินเดียเลย
แล้วเดือนกันยายน 2010 เราก็ได้ไปอินเดียจริงๆ
พอกลับมา บอกตัวเองว่า … เราจะไม่เต้นแล้ว
เราต้องก้าวต่อไป การเต้นคงส่งเรามาถึงสุดทางแล้ว
คงหยุดไม่ได้ แต่การเต้นคงไม่ใช่ priority ของชีวิตอีกต่อไป
คงไปเข้าคลาส แต่คงไม่ดิ้นรนจะเป็นนักเต้นอย่างที่เคยฝันอีกต่อไปแล้ว
เราคุยกับพี่เอ๋ คุยกับครูติ๊บ บอกพี่แคท
แล้วเราก็พบว่า เราไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย
เหมือนเด็กที่จบมัธยมแล้วต้องเรียนต่ออุดมศึกษา
ไปต่อ ต้องไปต่อ เราบอกตัวเองอย่างนั้น
เราคิดอย่างนั้น

แต่การก้าวเข้าไปในบีซีบีก็ทำให้ชีวิตมีความหมายมากขึ้น
การที่ได้เต้นทริโอในฐานะผู้ที่ถูกเลือกทำให้เรารู้สึก "ฟื้น"
กับเจซี่ (ชื่อเดิมจอย) กับพี่ให้ … contemporary dance piece
จากที่ครั้งแรกคิดจะเต้นเป็นการ "ไหว้ครู" ก่อนจะก้าว "ต่อไป"
แต่ไปๆ มาๆ คงเพราะเพื่อน สังคม สิ่งแวดล้อมที่บีซีบี
เรามีความสุขมากกับการเต้นใน piece นี้
การเคลื่อนไหวที่คุ้นเคย การเต้นที่เราเคยได้เต้น
contemporary dance ทำให้ชีวิตรู้สึกดีอย่างนี้เอง
เราลืมมันไปแล้ว หรือว่าเราไม่เคยรู้สึก เราไม่แน่ใจ
ตอนอยู่ที่ dance centre การเต้นคอมเทมเหมือนเป็นยาขม
เพราะเราต้องเต้นอยู่กับพี่เอ๋ กับพี่ๆ เต้นในฐานะเด็กคนหนึ่ง
ที่ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นเท่าไหร่ ให้เขากดอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะไม่ตั้งใจ
เราเลยรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเท่าไหร่ คงเพราะเราเองแหละที่ยังไม่โต
แต่ที่นี่ เราเข้ามาอย่างผู้ใหย่ เราอยู่ในฐานะนักเต้นคนหนึ่ง
มีศักดิ์มีสิทธิ์เท่าเทียมกับคนที่เต้นกับเรา
เราเลยมีความสุขมาก รู้สึกได้ปลดปล่อยเต็มที่
แม้การซ้อมกับเจซี่แรกๆ อึดอัดบ้างเพราะไม่สนิท ไม่คุ้นเคยกับบุคลิกนิสัย
แต่การซ้อมหล่อหลอมเราเข้าด้วยกัน จนตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนกันไปแล้ว
รัก contemporary dance จริงๆ เลย เรามีความสุขมากที่ได้เต้นของพี่ปิ๊ก

มาถึง piece ของพี่แคท สองสามครั้งแรกที่ไปซ้อม
เราโคตรหงุดหงิดเลย เพราะเลิกดึกมาก ท่าก็ไม่คุ้นเคย
แต่พอการซ้อมดำเนินไป ความสนิทสนมเกิดขึ้น
ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งทำให้รู้สึกชีวิตมีพลัง มีกำลังใจ ..มีเพื่อน..
การเต้นอย่างสุดพลังอย่างนี้ เรารู้สึกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน
ครั้งแรกคือธง ที่เนเธอร์แลนด์ ความสุดพลังของธงใหญ่
เสียงสะบัดของผ้าธง กับพลังงานที่รวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
เหมือนใช้น้ำมันหยดสุดท้ายในถัง ก่อนที่จะเดินออกจากสนามอย่างไร้วิญญาณ
...เพราะใช้ไปหมดแล้ว...
นั่นคือความวิเศษของชีวิต มันสุดยอดมาก รู้สึกเกิดมาคุ้มแล้วทีเดียว

ต่อมาคือ Chorus Line บรรยากาศการซ้อมกับพี่อร การเต้นที่เหนื่อยปลิ้น
มันสนุกมาก มันเหนื่อยมาก และมันมันมาก
ต่างจากความเหนื่อยตอนสอบ Solo Seal มากเลยแหละ
แต่ Chorus Line ก็ไม่เหลือความทรงจำให้เราเท่าไหร่
และจะอย่างไรก็สู้ SJC Band ของเราไม่ได้เลย

จนมาถึงของพี่แคท ความรากเลือดยังมีอยู่จริง
และมันทำให้เรารู้สึกว่าพลังงานที่หลบซ่อนอยู่ในตัวเราตั้งแต่อยู่ SJC Band
แล้วก็ได้แต่แพล็มๆ ออกมาเป็นระยะ
แต่ไม่เคยสุดพลังเท่านี้มาก่อน
ความเหนื่อยที่ต้องตะโกนออกมา
เหนื่อยจนต้องเปล่งเสียงร้อง เพื่อเรียกพลังตัวเอง
เหนื่อยชนิดที่ยืนแทบไม่ไหว หลังจากเต้นออกไป
ความสุดๆ แบบนี้เอง คือ passion ที่เราสงสัยว่าเราเคยมีมันหรือเปล่า

การได้ร่วมงานกับบีซีบีคราวนี้ วันที่ 23-24 ธันวาคม 2010
เราได้ค้นพบตัวเองอีกครั้ง ตัวเราเองที่มันเข้าไปซ่อนอยู่ข้างใน
ตัวเราเองที่มีความหมาย คนที่เราชื่นชม คนที่เราดูแลมันอย่างดี
โลกแบบนั้นของการเต้นยังมีอยู่จริงๆ
มันไม่ได้จากเราไปพร้อมๆ กับเราที่ตัดใจก้าวออกจากที่เดิมที่เราเคยอยู่
มันยังมีอยู่ แล้วมันก็อยู่ในตัวเรานี่เอง มันจะก้าวไปพร้อมๆ กับเรา

Black Swan ที่เรานั่งดูมันยิ่งทำให้เราย้อนกลับไปสู่วันเก่าๆ
ความบ้า ความ into ที่เราทุ่มให้กับการเต้นจนสุดจิตสุดใจ
มันดึงเราย้อนกลับไป แล้วเราก็ลุกขึ้นมาเกาะกำแพงทำบาร์เวิร์ค
ที่เชียงใหม่ ที่ที่เรามาสอนโยคะ

ตอนนี้ เราคงหันหลังให้การเต้นไม่ได้แล้ว
เราจะทำมันคู่กันไป เราจะต้องหาจุดสมดุล
การหาจุดสมดุลของเราดำเนินมาตลอด
แต่สองขาที่เคยแยกออกจากกันไปคนละทิศละทาง
มันค่อยๆ แคบลงทีละนิดๆ
แล้วเราก็จะค่อยๆ มั่นคงขึ้น
เรามั่นใจ