2555/10/02

วันนั้นที่ฉันกลับมาเต้นเพราะฉันรักเธอ
แต่ถึงวันนี้ฉันเต้นเพราะฉันรักที่จะเต้น
ฉันก็ยังคงรักเธออยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ
เพียงแต่วันนี้ ฉันไม่เต้นเพราะเธออีกต่อไปแล้ว
แต่ฉันจะเต้นเพื่อตัวฉันเอง

..

ขอบคุณที่เดินทางร่วมกันมาจนถึงวันนี้
เธออาจไม่มีความสุขเท่าที่ฉันมีตลอดเวลาที่เราเดินด้วยกันมา
ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันจึงอยากเขียนสิ่งเหล่านี้ขึ้นมาตอนนี้
มันคงเพราะตอนนี้ฉันมีความสุขมาก
มีความสุขที่ฉันสามารถมีความสุขได้
โดยที่เธอไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน
แม้ว่าฉันจะยังปฏิเสธไม่ได้ก็ตามว่า
ความสุขคงเพิ่มมากกว่านี้หลายเท่าถ้าเรายังคงมีกัน
แต่ไม่เป็นไร ขั้นแรกขอแค่ไม่ทุกข์ ก็พอ

..

บัลเล่ต์ ไม่ใช่ความสามารถในการยกขาหรือหมุนพิโรเว็ต
แต่มันคือความรู้สึกมีชัยเหนือร่างกาย แม้ว่าจะล้าหรือเหนื่อย
ถึงจะยกขาได้ไม่สูงเท่าเมื่อวาน ถึงจะหมุนได้เพียงแค่ไม่เกินสามรอบ
แต่ตราบใดที่เรายังคงรู้สึกถึงความสามารถในการควบคุมมัน
เราก็ถือว่าคลาสวันนั้นประสบความสำเร็จแล้ว
และนั่นล่ะ คือสาเหตุของความสุขของฉัน

..

และนี่คือชีวิตฉัน ที่ยังคงเต้นต่อไป ไม่ว่าจะมีเธอหรือไม่ก็ตาม
ฉันอาจจะยังไม่พร้อมที่จะลืมสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นหว่างเรานะ
ยังไม่สามารถที่จะลบเธอออกไปจากชีวิตเหมือนไม่เคยรู้จักกันได้
แต่ไม่เป็นไร ฉันก็จะปล่อยเธอให้คาไว้อย่างนั้นแหละ
คงจะรัก คงจะแคร์ แต่มันจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการเต้นของฉันอีกแล้ว

..

ฉันจะเต้นเพราะฉันรักที่จะเต้น
ฉันจะเต้นเพราะฉันชอบที่จะดูตัวเองเต้น
ฉันจะเต้นเพราะตัวฉันคือเงาสะท้อนของฉันเอง
ไม่ใช่เธออีกต่อไป ฉันไม่ได้เต้นเพื่อหวังจะได้เต้นกับเธออีกต่อไป
วันนี้ ฉันจะเต้นเพื่อตัวฉันเอง
ไม่ว่าฉันจะเต้นที่ไหน เต้นกับใคร
ไม่ว่าเธอจะชอบหรือชื่นชมในการเต้นของฉันหรือไม่
ฉันไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว

..

เพราะวันนี้ ฉันไม่เต้นเพราะเธออีกต่อไปแล้ว
แต่ฉันเต้นเพราะตัวของฉันเอง

ไม่มีความคิดเห็น: